"sunshine" coast

Het autorijden gaat prima. Het links rijden wijst zich inderdaad vanzelf.
We hebben nog een extra passagier in de auto nl. Willem. Willem vertelt ons welke wegen we moeten nemen, waar we van de snelweg af moeten en waar ons overnachtingsadres is. De ideale man. Vroeger hadden we Saskia-Saskia en Mary-Mary, maar Ab raakte nogal gefrustreerd doordat "2 wijven hem aan het vertellen waren hoe hij rijden moest". Dus Saskia hebben we eruit gegooid (Mary natuurlijk niet, want zij moet vanavond koken) en Willem mocht vanaf nu meerijden. Hij heeft een beetje een lijzige stem, maar hij klinkt als een aardige homo. Hij spreekt alleen belabberd engels: volgens hem reden we richting zunsjiekost (sunshinecoast)
De geest van de vorige bestuurder reist trouwens ook mee. Het viel mij op dat de auto elke keer naar een Indiase curry rook, terwijl wij dat niet gegeten hebben. Nu heb ik zo het idee dat de vorige huurder een grote dikke Indiër was die uit al zijn poriën curry zweette. :-))

Vanaf Sydney tot aan de Gold Coast hebben we prachtig weer gehad, maar vandaag, toen we de grens met Queensland passeerden begon het te regenen.
En zoals ze hier zeggen, when it rains it really rains. Elke keer vinden we op internet of via tourist information de leukste onderkomens. Nu zitten we in Montville, in de buurt van de Glasshouse Mountains in een heel ruim appartement, in een nogal stoer oud gebouw maar met een geweldig uitzicht (zeggen ze) en een zwembad. Het is hier echter op dit moment zo mistig dat we de omheining van het terrein nog niet kunnen zien. We zitten dan ook in een tropisch REGENwoud in het REGENseizoen. 10 graden kouder dan aan de goldcoast. We hebben zelfs de open haard aangestoken.

We zitten hier dus aan de Sunshinecoast en, je raadt het al het regent, het giet, het hoost met bakken uit de lucht. We zijn vandaag naar Steve Irwin's Australia Zoo geweest (gewapend met paraplui, poncho en warme kleren) en deze Zoo vind ik de mooiste dierentuin die ik ooit gezien heb.